Συνέντευξη των εθελοντών του «Χωριού του Όλοι μαζί»

Η παρακάτω συνέντευξη δόθηκε μετά τη συνάντηση του δικτύου εθελοντών με τη νέα δημοτική αρχή.

–

Δείτε παρακάτω, απόσπασμα από το γαλλικό ντοκιμαντέρ «Θα ρίξουμε πίσω σας τη θάλασσα» (Et nous jetterons la mer derrière vous) των Anouck Mangeat, NoémiAubry, Clément Juillard και JeanneGomas που προβλήθηκε σήμερα στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.

Σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας, οι άνθρωποι έχουν το έθιμο να ρίχνουν ένα ποτήρι νερό πίσω από τους αγαπημένους τους, την ώρα που φεύγουν, έτσι ώστε μια μέρα να γυρίσουν υγιείς.

Στην ταινία «Θα ρίξουμε πίσω σας τη θάλασσα«, ο Aziz, ο Sidiqi, o Housine και o Younes μας παίρνουν μαζί τους στις περιπλανήσεις από τα σπίτια τους στο Αφγανιστάν ή το Μαρόκο μέχρι το χάος της κρίσης στην Ελλάδα, περνώντας από τους δρόμους της Κωνσταντινούπολης. Στα ίδια δίχτυα πλέκονται τα όνειρα και οι ελπίδες τους. Πρόκειται για μια φυγή προς τη Δύση, για μια βουτιά στα σημεία όπου οι δρόμοι συναντιούνται.

Ταξιδεύουμε μαζί τους σε πόλεις μη-τόπους και σε συνοριακές ζώνες που εκτείνονται σαν αχανείς χώρες. Είναι η ιστορία μιας κάποιας Ευρώπης — των πραγματικοτήτων, των νόμων και των αστυνομιών της. Είναι η ιστορία της εξορίας. Τους φωνάζουμε migrants, kaçak, μετανάστες, αλλά δεν είναι παρά άνδρες και γυναίκες που διαβαίνουν τη ζωή.

 Ο δρόμος της ζωής τους είναι στην αρχή του, αλλά ίσως να μην έχει ποτέ τέλος. Και πίσω από τα βήματά τους, θα ρίχνουμε εμείς το νερό όλων των θαλασσών που διαπερνούν.
(πηγή: http://www.culturenow.gr/)

Εικόνες ντροπής στο λιμάνι της Μυτιλήνης:

Μας θυμίζουν κάτι όχι τόσο μακρινό- από τη δική μας ιστορία, άραγε;

  

Διαβάστε ακόμα:

Οι εθελοντές δε φτιάχνουν «Παγανές»

Εικόνες ντροπής στη Μυτιλήνη

Δεκάδες πρόσφυγες στο λιμάνι υπό βροχή. Πού θα κοιμηθούν απόψε αυτά τα παιδιά;

Στη Μεσόγειο γράφεται το τελευταίο φρικιαστικό κεφάλαιο της ευρωπαϊκής Ιστορίας

Επιστολή των εθελοντών του «Χωριού του Όλοι μαζί»

Ενώ καθημερινά το Αιγαίο γίνεται τάφος αθώων, κάποιοι εθελοντές με πολύ προσωπικό κόπο και κόστος, προσπαθούν να κάνουν αυτό που θα έπρεπε, αλλά αρνείται να κάνει, η επίσημη Πολιτεία. Η οποία όχι μόνο δεν τους βοηθά, αλλά μοιάζει να επαναπαύεται κιόλας (όπως γίνεται πολύ συχνά με παρόμοια εγχειρήματα τελευταίως). Διαβάστε τι αντιμετωπίζουν, στην παρακάτω επιστολή που απευθύνουν στους αρμοδίους. Σχετικό Δελτίο Τύπου για την κατάσταση στο κέντρο κράτησης της Μόριας, εδώ: “What if it was your child?”

 

ΠΡΟΣ

ΛΙΜΕΝΑΡΧΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ-ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

ΥΠΑΤΗ ΑΡΜΟΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΗΕ.
ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΡΩΤΗΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ- ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Θέμα: Λειτουργία ΠΙΚΠΑ

Γνωρίζετε ότι από τον Ιούλιο του 2014 εώς σήμερα φιλοξενήθηκαν στο ΠΙΚΠΑ πάνω από 1.300 νεοαφιχθέντες, πρόσφυγες στην πλειοψηφία τους.

Έχουμε διαπιστώσει ότι παρά τις συνεχείς οχλήσεις μας στις υπηρεσίες ευθύνης σας, εξακολουθείτε να μεταφέρετε κόσμο στο ΠΙΚΠΑ χωρίς να φροντίζετε η παραμονή τους εκεί να μην ξεπερνά την μία μέρα, κάτι που έχει τεθεί εξαρχής ως προυπόθεση για την μεταφορά νεοαφιχθέντων στο ΠΙΚΠΑ και χωρίς να τηρείται το μέγιστο όριο χωρητικότητας του ΠΙΚΠΑ που είναι 80 άτομα.

Σήμερα βρίσκονται εκεί ξανά πάνω από 80 άτομα ενώ για έννατη κατά σειρά μέρα εξακολουθούν να παραμένουν στο ΠΙΚΠΑ 53 Αφγανοί, οικογένειες με μικρά παιδιά, ανήλικοι, και κάποιοι ηλικιωμένοι.

Όπως όλοι οι προηγούμενοι έτσι και αυτοί ήρθαν κατευθείαν από το λιμάνι χωρίς να τους έχει εξετάσει γιατρός και καλούμαστε εμείς, απλοί εθελοντές, χωρίς ιατρικές γνώσεις, να διαπιστώσουμε ποιοι είναι άρρωστοι και χρήζουν ιατρική περίθαλψη,ενώ επιβαρύνεται το ΕΚΑΒ για την μεταφορά τους στο νοσοκομείο.

Το μόνο που παρέχεται στους νεοαφιχθέντες από τις αρχές στο ΠΙΚΠΑ είναι το φαγητό τους (μέσα από πολλές αδυναμίες συντονισμού) και από κει και πέρα δεν διατίθεται για πολλές ημέρες κανένα απαραίτητο είδος ατομικής υγιεινής. Αναγκαζόμαστε λοιπόν εμείς ως εθελοντές να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες χωρίς να διαθέτουμε το ανθρώπινο δυναμικό και τα είδη που χρειάζονται.

Το κυριότερο όμως είναι ότι όταν αναγκαστήκαμε να δεχτούμε τόσο μεγάλη καθημερινή προσέλευση ανθρώπων στο ΠΙΚΠΑ, αναμέναμε από τις αρχές να φροντίσουν ώστε να γίνονται καθημερινές απελευθερώσεις από την Μόρια ώστε να μπορέσει να αποσυμφορηθεί η κατάσταση πράγμα το οποίο δεν γίνεται με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η λειτουργία του ΠΙΚΠΑ και να πέφτει δυσανάλογο βάρος στις πλάτες των εθελοντών και αλληλέγγυων πολιτών.

Σας ξανακάνουμε λοιπόν γνωστές τις θέσεις μας και αναμένουμε άμεσα τις ενέργειές σας:
• Η παραμονή των νεοαφιχθέντων στο ΠΙΚΠΑ δεν μπορεί να ξεπερνά την μία ημέρα και αφού έχει γίνει ο απαραίτητος ιατρικός έλεγχος.
• Ο αριθμός των νεοαφιχθέντων δεν μπορεί να ξεπερνά τα 80 άτομα μέσα στο ΠΙΚΠΑ.
• Θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για την καθαριότητα του χώρου( έγκαιρη ενημέρωση για το ποιοι μεταφέρονται στην Μόρια ώστε να έχουν καθαρίσει τον χώρο τους πριν αποχωρήσουν, άδειασμα των κάδων σκουπιδιών, ταχτική απεντόμωση – απολύμανση).
• Θα πρέπει να υπάρχει μέριμνα για συχνό και τακτικό άδειασμα του βόθρου.
• Υπάρχει η δυνατότητα και θα πρέπει να την λάβετε σοβαρά υπόψη σας, όλοι οι αυτοί οι άνθρωποι που παραμένουν στο ΠΙΚΠΑ να απελευθερώνονται απευθείας από το ΠΙΚΠΑ χωρίς να μεταφέρονται στον χώρο κράτησης, κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν και αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό.

Τέλος, πληροφορηθήκαμε ότι οι 37 περίπου ανήλικοι που κρατούνταν στη Μόρια για πάνω από 20 ημέρες μεταφέρθηκαν με το πλοίο Αθήνα συνοδευόμενοι από αστυνομικούς. Θέλουμε να μας πληροφορήσετε που έχουν μεταφερθεί και αν υπάρχει κατάλληλος χώρος για να φιλοξενηθούν, που προφανώς ΔΕΝ μπορεί να είναι η Αμυγδαλέζα.

Περιμένουμε άμεσα τις απαντήσεις και τις ενέργειές σας στα θέματα που σας έχουν τεθεί.

Δίκτυο εθελοντών,

Το Χωριό του Όλοι Μαζί

«Ανοιχτά Σχολειά», ανοιχτά μυαλά, ανοιχτές καρδιές

Μέσα στην σκοτεινιά των καιρών που ζούμε, ανάμεσα από ντροπιαστικές ειδήσεις όπως η αθώωση των δουλεμπόρων/τσιφλικάδων της Μανωλάδας και το θάψιμο της πολύνεκρης υπόθεσης στο Φαρμακονήσι ή αποτρόπαιων όπως η γενοκτονία στη Γάζα και την Ουκρανία, ξεπηδάνε και κάποιες άλλες, που μας κάνουν πάλι να χαμογελάμε με αισιοδοξία. Γιατί υπάρχουν, ευτυχώς, και είναι περισσότεροι οι άνθρωποι που νοιάζονται, που δημιουργούν με αυταπάρνηση, που σκύβουν πάνω από τον πόνο του διπλανού, ότι χρώμα και να έχει. Δυο τέτοια παραδείγματα, που τα χαίρομαι διπλά, λόγω της μισής καταγωγής μου από τη Μυτιλήνη, είναι «το Χωριό του Όλοι Μαζί», που είχαμε παρουσιάσει και παλιότερα και τα «Ανοιχτά σχολειά», μια σχετικά καινούργια και ελπιδοφόρα προσπάθεια. Αντιγράφω από το ηλεκτρονικό περιοδικό του δικτύου Αιγαίου, «Εύπλοια»:

 

«Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή»

 Στη φράση αυτή του Βίκτωρα Ουγκό,από το λόγο που εκφώνησε το 1847 στη Βουλή των Ομοτίμων της Γαλλίας, αποτυπώνεται επιγραμματικά η άποψη ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 19ου αι.για την αξία, τη σημασία και τη συμβολή της εκπαίδευσης. Επίκαιρη όσο ποτέ η φράση αυτή μας εμπνέει και μας καθοδηγεί. Κόντρα στην μιζέρια των καιρών, την σταθερή απαξίωση του πολιτισμού, τις ανύπαρκτες δραστηριότητες και την ισοπεδωτική υποκουλτούρα, η μόνη διέξοδος – ανάσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της επαρχίας του σήμερα είναι η πολιτιστική έκφραση, σε κάθε της μορφή.

Πριν από τρία χρόνια το δημοτικό σχολείο Λισβορίου Λέσβου έκλεισε λόγω των συγχωνεύσεων.Το πιθανότερο να κατέληγε σ’ ένα ακόμη σχολείο – φάντασμα όπως τόσα άλλα. Αποφασίσαμε λοιπόν να στεγάσουμε εκεί μία Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση. Την ονομάσαμε «Ανοιχτά Σχολειά» και φιλοδοξούμε να δώσουμε και να πάρουμε μια ανάσα μες στο ασφυκτικό περιβάλλον του σήμερα. Τα «Ανοιχτά Σχολειά» φιλοδοξούν να αφυπνίσουν πνευματικά, να κινητοποιήσουν και να υπενθυμίσουν αξίες και ιδέες που, ανάμεσα στον διαρκή ανελέητο αγώνα της επιβίωσης, του άγχους της επόμενης ημέρας και του επόμενου έκτακτου δελτίου ειδήσεων, φαίνεται πως ξέπεσαν, άδικα και άδοξα… Ο πολιτισμός λοιπόν είναι δικαίωμα αλλά και επιτακτική ανάγκη. Ένα πολυκέντρο, μια κοιτίδα πολιτισμού, ένα εργοτάξιο δράσης φιλοδοξεί ν’αποτελέσει η πρώτη Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση της Λέσβου. Φτιάξαμε μια Κοιν.Σ.Επ., εγώ και άλλοι τέσσερις ομοϊδεάτες, την ονομάσαμε «Ανοιχτά Σχολειά» και ξεκινήσαμε έναν αγώνα 9 μηνών -γέννα κανονική- να πάρουμε άδειες από φορείς, υπουργεία κ.λ.π. προκειμένου να ‘χουμε την έδρα μας εκεί.

Η αίθουσα θύμιζε αποθήκη, βρώμα, ποντίκια και μες στο χάος, ποντικοφαγωμένα, καλλιγραφημένα αρχεία συσσιτίων του 1912(!), βιβλία του 1895 τυπωμένα «Εν Κωνσταντινουπόλει» αλλά και φιλοβασιλικά, που έχουν όμως και αυτά τη σημασία τους. Ξεκινούσαμε λοιπόν κάθε πρωί με τους κουβάδες και τις σφουγγαρίστρες, καθαρίζαμε, τρίβαμε, ζωγραφίζαμε, ώρες ατελείωτες. Περιττό να πω, όχι low budget, κυριολεκτικά no budget ήταν η όλη προσπάθειά μας.

 Σκοπός του Συνεταιρισμού είναι η παραγωγή προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας (πολιτισμός, περιβάλλον, οικολογία, εκπαίδευση, παροχές κοινής ωφέλειας, αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων, αγωγής υγείας κ.α.) που προάγουν το τοπικό και συλλογικό συμφέρον, την προώθηση της απασχόλησης, την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και την ενδυνάμωση της τοπικής ή περιφερειακής ανάπτυξης.

 Μαθήματα εικαστικού ενδιαφέροντος που θ’ απευθύνονται ανάλογα σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Συγκεκριμένα: 1) Ζωγραφικής, αγιογραφίας, ιστορίας της τέχνης, κεραμικής, θεατρικού παιχνιδιού, κουκλοθεάτρου και κατασκευής κούκλας, ραπτικής και μεταποίησης 2) Φωτογραφίας & κινηματογράφου, μουσικής, ακροβατικών, μουσικοκινητικής και χορού, ξένων γλωσσών, παραδοσιακής υφαντουργίας, καλαθοπλεκτικής, κατασκευής χειροποίητου σαπουνιού κλπ. 3) Συλλογή παραδοσιακών παραμυθιών, ομαδική συγγραφή παραμυθιών για τα παιδιά του δημοτικού με την εικονογράφησή τους και την έκδοσή τους 4) Περιβαλλοντική εκπαίδευση και διαφύλαξη ντόπιων ποικιλιών δίνοντας προτεραιότητα στις ντόπιες ποικιλίες 5) Την ανάδειξη περιοχών, όπως του Λισβορίου και της ευρύτερης περιοχής του κόλπου της Καλλονής, σε αρχαιολογική κοιτίδα του πολιτισμού της νήσου Λέσβου 6) Διοργάνωση εκθέσεων και συνεδρίων 7) Διοργάνωση Φεστιβάλ μουσικών εκδηλώσεων και θεατρικών παραστάσεων, σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό 8) Προβολή ταινιών 9) Θερινές δραστηριότητες για παιδιά (θερινό σχολείο) 10) Ευαισθητοποίηση για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία 11) Ραδιόφωνο για παιδιά 12) Προαγωγή της υγείας 13) Διαπολιτισμική εκπαίδευση 14) Δραστηριότητες που θα προάγουν τη σχέση με την Τουρκία και τους κατοίκους των απέναντι παραλίων. 15) Θερινά εργαστήρια για παιδιά και ενηλίκους. 16) Εκπαίδευση και στήριξη ευπαθών ομάδων και ομάδων απειλούμενων από κοινωνικό αποκλεισμό.  Ως τώρα, (μέσα Μάρτη ξεκινήσαμε «και με την βούλα του νόμου»), οι συναντήσεις μας έχουν να κάνουν με κάποιες «χρηστικές» ομιλίες ως προς τους ενήλικες, π.χ. μια γιατρίνα απ’τους γιατρούς του κόσμου, κάποιες κοινωνικοί λειτουργοί, που, εννοείται, έρχονται αφιλοκερδώς. Με τα παιδιά κάνουμε διάφορα, και τον χειμώνα σκαρώσαμε τα δικά μας, τα παιδιά είναι πάντα ανοιχτά, καλοπροαίρετα και το σημαντικότερο, διαθέτουν ένστικτο, κανείς δεν μπορεί να τους τη φέρει και «άμα γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα». Το καλοκαιρινό μας εργαστήρι θ’ αρχίσει τον Ιούνη με μαθήματα, που δεν μ’ αρέσει η λέξη, άσε που ως τώρα νιώθω πως αυτά μου κάνουν μάθημα… θα ζωγραφίζουμε, θα ψήνουμε τα κεραμικά μας, θα γράφουμε παραμύθια και θα τα εικονογραφούμε, θα κάνουμε ό,τι γουστάρει η ψυχή μας. Και βέβαια στο προαύλιο θα παίζουμε καραγκιόζη, θα βλέπουμε ταινίες, θα παίζουμε μουσικές. Και πιο συγκεκριμένα:

• Στις 11/6 θα ‘χουμε Καραγκιόζη
• Τα μαθήματα, κατασκευές από ανακυκλώσιμα υλικά, κεραμική, παραμυθοφτιαξίματα θ’αρχίσουν στις 17/6
• Το παζάρι αντιπραγματισμού
• Δύο ομιλίες σε ιατρικά θέματα
• Προβολή ταινιών Ηλία Σολομού
• Και τέλος, αιμοδοσία

Ραλλού Σκαρβέλλη

——————————————————————————–

Στο μεταξύ, οι εθελοντές του «Χωριού του Όλοι Μαζί», αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με την φιλοξενία δεκάδων μεταναστών στις εγκαταστάσεις τού πρώην ΠΙΚΠΑ στη Νεάπολη, τις οποίες  λειτουργούν ως «ανοικτό κέντρο φιλοξενίας» με μόνη κινητήριο δύναμη την εθελοντική προσφορά τους και κάνουν έκκληση για είδη πρώτης ανάγκης. Όσοι μπορούν ας βοηθήσουν:

Στη Μόρια, εγκαινιάστηκε διαβάζω κλειστό κέντρο κράτησης μεταναστών. Πρόσφατα, ένας 17χρονος Αφγανός έφηβος, αυτοτραυματίστηκε μην αντέχοντας τις συνθήκες της δίμηνης κράτησής του κει μέσα… Σκέφτομαι πώς θα αισθανόταν ο προπάππος κι η προγιαγιά μου, που έζησαν όλα τα χρόνια τους στη Μόρια, αν ήξεραν πως κάποτε στο χωριό τους θα φυλάκιζαν τους ανθρώπους, μόνο και μόνο γιατί περνάνε τη θάλασσα κι έρχονται από δω μεριά, γυρεύοντας καλύτερη ζωή, όπως κάνανε αιώνες τώρα, πέρα-δώθε, σε τούτα τα μέρη οι ανθρώποι…

Η Μυτιλήνη της αλληλεγγύης, η Μυτιλήνη που αγαπάμε

Φαίνεται πως τούτη δω η κρίση -όπως λένε και για τον πόλεμο- βγάζει από μέσα μας τον καλύτερο και τον χειρότερο εαυτό μας… Ας δυναμώσουμε τον καλύτερο κι ας πνίξουμε τον χειρότερο, όταν περάσει η κρίση θα είμαστε όλοι κερδισμένοι!

«Για μας, υφίσταται μόνο το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!»

(από την εφημερίδα «Εμπρός»)

Με ανακοίνωσή του χθες, το δίκτυο «Το Χωριό του Όλοι Μαζί*» που διαχειρίζεται τις πρώην παιδικές κατασκηνώσεις τού ΠΙΚΠΑ όπου διαμένουν οικογένειες παράνομων μεταναστών, εκφράζει λύπη και παράλληλα προβληματισμό για μερίδα συμπολιτών που διαμαρτυρήθηκαν για τη διανομή ειδών πρώτης ανάγκης (τροφίμων, ρούχων και παιχνιδιών) στους παράνομους μετανάστες.

Όπως τονίζουν, «για εμάς ΔΕΝ υπάρχει άνθρωπος που να είναι “λαθραίος”, περιττός, που η ζωή του αλλά και ο θάνατός του να είναι ανάξιοι αναφοράς, σημασίας, σεβασμού και θρήνου. Δεν υπάρχουν άνθρωποι-απορρίμματα, που μετά τη χρήση και εκμετάλλευσή τους σα σκουπίδια να θάβονται σε “ανθρώπινες χωματερές”. Για εμάς δεν υφίσταται η διάκριση ανάμεσα σε “εμείς” και “άλλοι”. Για εμάς υφίσταται μόνο το ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!»

Μια υπερπροσπάθεια, όχι χωρίς προβλήματα: Σε δελτίο τύπου πριν 10 μέρες, προειδοποιούν κάθε υπεύθυνο:

(από το ιστολόγιο του δικτύου)

«Αν δεν αποφασίσετε να λάβετε τα απαιτούμενα μέτρα για  να προστατέψετε το επιτυχημένο μέχρι στιγμής εγχείρημα του ΠΙΚΠΑ, η προσπάθεια  μας  τίθεται  και κίνδυνο και η διακοπή  της  θα  καταστεί  αναπόφευκτη.

Εμείς  δεν θα  ρισκάρουμε όμως  ούτε  τις  ζωές  των προσφύγων, ούτε τον κόπο  τόσων  συμπολιτών μας. Θα θέλαμε λοιπόν να γίνει ξεκάθαρο προς κάθε κατεύθυνση ότι σε 10 ημέρες  αποσυρόμαστε από το ΠΙΚΠΑ εάν δεν γίνουν πράξη οι όροι  που σας θέσαμε από την πρώτη στιγμή  για  την συνέχιση του εγχειρήματος .Οδηγούμαστε στην απόφαση αυτή με αίσθηση ευθύνης και σεβασμό προς τους πρόσφυγες  που θα  μας  έχουν δίπλα  τους με  κάθε  τρόπο.

 Να  είστε έτοιμοι λοιπόν  να  αναλάβετε  τις  ευθύνες σας  απέναντι σε όλους  εμάς  αλλά και κυρίως να  αναζητήσετε  λύσεις  για  αυτή την νέα ανθρωπιστική κρίση που θα δημιουργήσει για μία ακόμη φορά η αναλγησία σας.»

Εκεί που το φιλότιμο και η προσφορά περισσεύουν…

(από την εφημερίδα «Εμπρός»)

Μια μέρα στη ζωή ενός εθελοντή στο ΠΙΚΠΑ
«Από την μέρα που άνοιξε η Νεάπολη, επειδή μένω κοντά στην κατασκήνωση, δραστηριοποιούμαι στην διάθεση του πρωινού στους μετανάστες. Φτιάχνω στο σπίτι καθημερινά μερικά λίτρα τσάι που το μεταφέρω στην κατασκήνωση στις 8. Εκεί με την βοήθεια ενός άλλου εθελοντή, και ενός μετανάστη προσφέρουμε εκτός απ’ το τσάι  ό,τι άλλο (για πρωινό, όπως κέικ, σάντουιτς, αυγό, ψωμί, ελιές κ.ά.) έχουν φέρει προς διάθεση στην κατασκήνωση άλλοι εθελοντές. Αν το προς διάθεση φαγητό είναι λίγο, δίνουμε προτεραιότητα στα μικρά παιδιά, ώστε να πιούν ένα γάλα και να φάνε μερικά μπισκότα και ένα πορτοκάλι. Επίσης η σύζυγός μου πολλές φορές μαγειρεύει φαγητό και το δίνει στους εθελοντές που επιμελούνται το μεσημεριανό ή το βραδινό φαγητό.»

Στρατής Πόθας, εθελοντής στο χώρο των κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ,
όπου διαμένουν 120 περίπου άτομα, υπήκοοι Αφγανιστάν, Συρίας και Σομαλίας.

Ζητούνται εθελοντές για «Το χωριό του όλοι μαζί»

(Από το http://www.lesvosreport.gr)

[…] Δυστυχώς όμως, όπως τονίζεται, οι ανάγκες για να συνεχιστεί με επιτυχία η προσπάθεια αυτή μεγαλώνουν καθημερινά. «Για να μπορέσουμε από εδώ και πέρα να σταθούμε αλληλέγγυοι σε συμπολίτες μας που βρίσκονται σε ευάλωτη και σε δυσχερή θέση (άστεγους, πρόσφυγες κλπ.) χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερα χέρια να μας βοηθήσουν. Και ξέρουμε πως είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να προσφέρουν εθελοντική εργασία».
Θα δημιουργηθούν εθελοντικές ομάδες ανάλογα με τους τομείς ενδιαφέροντος Υγεία, Σίτιση, Προσφυγικό κλπ.
Όσον αφορά το εγχείρημα του ΠΙΚΠΑ γίνεται προετοιμασία για ένα ενδεχόμενο νέο κύμα αφίξεων προσφύγων με ομάδες εθελοντών που θα ενημερωθούν για το προσφυγικό και θα είναι έτοιμες να στηρίξουν τον χώρο φιλοξενίας όταν υπάρξει ανάγκη.
Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται μπορούν να επικοινωνήσουν με τα μέλη του δικτύου: Έφη Λατσούδη (6976234668), Ευγενία Ηλιάδου (6974923573), Φωτεινή Μήτσου (6978640670).
«Η Αλληλεγγύη και η Συμμετοχή είναι το μοναδικό μας όπλο ενάντια στην κρίση».

*το δίκτυο, πήρε το όνομά του από το ομώνυμο παραμύθι του Σωκράτη Μαντζουράνη που εκδόθηκε πρόσφατα.

***

Αντίδοτο στη ζοφερή επικαιρότητα…

Ξεβράζει φρίκη…

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012 | Του Στρατή Μπαλάσκα, από το Εμπρός

Μια ακτή σπαρμένη με σημάδια μιας ζωής κάποτε… Ρούχα, χαρτιά – ψεύτικα ή αληθινά, ποιος νοιάζεται πια -, μια πλαστική μπάλα πάνω σε κάποια φύκια, ένας ταξιδιωτικός οδηγός από τα αραβικά, ή κάτι τέτοιο, στα αγγλικά, «English on trip» γράφει, μούσκεμα από το θαλασσινό νερό. Μυρίζει θάνατο στην παραλία της Θερμής, από τα Νησέλια μέχρι το Πεταλίδι… Θάνατος σπαρμένος στην ακτή, νεκροί σα ριγμένοι καταγής από εκτελεστικό απόσπασμα. Ο ένας μετά τον άλλον. Άνθρωποι ήταν κάποτε, λαθραίοι μια ζωή, λαθραίοι και στο θάνατο… Σπαρμένοι είπαμε… Δεν ξέρεις τι λογής θανατικό είναι ετούτο με τους νεκρούς, 21 ως τα τώρα, να βρίσκονται όλοι με το πρόσωπο χωμένο στο νερό ή χωμένο στην άμμο… Θαρρείς και μέσα από ετούτα τα κουφάρια θα γεννηθεί η ελπίδα… Ελπίδα σε τι…

Κάποτε ήταν άνθρωποι. Γεροί, δυνατοί, που τόλμησαν να τα βάλουν με την τύχη τους και να ψάξουν να τη βρουν στη Δύση. Κάποιος τους είπε ότι στα δυτικά είναι η γη της Επαγγελίας. Την Πέμπτη προς Παρασκευή το βράδυ, κινήσανε για το επόμενο βήμα προς τη γη ετούτη που πίστεψαν για λυτρωμό. Κανείς δεν ξέρει τι έγινε… Η βάρκα που θα τους περνούσε στην αντικρινή ακτή, ανατράπηκε…

Το μεσημέρι της Παρασκευής, ένα παγωμένο κορμί που πάλευε να ζήσει, βρέθηκε από τις αστυνομικές λιμενικές αρχές. Η είδηση έκανε το γύρο των μέσων ενημέρωσης. Ένας άνθρωπος στη θάλασσα δείχνει το δρόμο για την τραγωδία που έρχεται…

Και το πρωί του Σαββάτου η φρίκη ήταν παρούσα… Σε όλη την ακτή της Θερμής… Ως τα χτες, 21 νεκροί. Αγνοούμενοι ακόμα εννιά. Ανάμεσά τους, δυο γυναίκες και ένα παιδί.

Πληροφορίες από το διασωθέντα
Ο 16χρονος, κατά δήλωσή του, Μορτεζά από το Αφγανιστάν, ο διασωθείς του ναυαγίου που νοσηλεύεται φρουρούμενος στο Νοσοκομείο της Μυτιλήνης, μίλησε χθες αποκλειστικά στην «ΕΡΑ Αιγαίου» και στο δημοσιογράφο Ηλία Μαραβά. Οι πληροφορίες που έδωσε, συγκλονίζουν. Ξεκίνησαν, λέει, στις 7:30 το απόγευμα της Πέμπτης από την Κωνσταντινούπολη. Περίπου στις 2 μετά τα μεσάνυχτα προς Παρασκευή, μπήκαν σε μια βάρκα.

Ξανοίχτηκαν και κάποια στιγμή βρέθηκαν στη θάλασσα. Ο νεαρός σώθηκε και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο.

Οι υπόλοιποι χάθηκαν στα παγωμένα νερά.

Στην προσπάθεια συλλογής των νεκρών, βοήθησαν σημαντικά εθελοντές της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και του Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες, ενώ υπεράνθρωπη ήταν η προσπάθεια των στελεχών του Λιμενικού Σώματος, που επιχειρούσαν με μέσα που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω συνεχών τεχνικών προβλημάτων, που αδυνατούν να επισκευάσουν λόγω έλλειψης κονδυλίων, αλλά και κυριολεκτικά μετρώντας τα διαθέσιμα καύσιμα με το σταγονόμετρο, για τον ίδιο λόγο και αυτά.

Και τώρα, τα δύσκολα των κηδειών…

Πώς θα ταφούν οι σοροί των 21 ως τα τώρα νεκρών και όσων θα ξεβράσει ακόμα η θάλασσα;

Το ερώτημα αυτό πλανιέται από το Σάββατο ακόμα ανάμεσα σε αυτούς που ξέρουν. Την αδυναμία να πληρωθούν με κάποιο τρόπο τα έξοδα της κηδείας των άτυχων ανθρώπων που πνίγηκαν στο δρόμο προς τη Μυτιλήνη.

Κι αυτό γιατί κανείς δε δηλώνει αρμόδιος και φυσικά κανείς δε διαθέτει το απαιτούμενο ποσό. Πληροφορίες φέρουν ιδιοκτήτες γραφείων τελετών να αναλαμβάνουν ο καθένας τη δωρεάν κηδεία όσων από τους νεκρούς μπορούν.

Πάντως, έως χθες παρέμενε άγνωστο το πότε θα ταφούν, αφού οι απαιτούμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι κυριολεκτικά «βουνό». Έως χθες, πάντως, οι σοροί βρίσκονταν σε νεκροθαλάμους του Νοσοκομείου, του Κέντρου Υγείας Καλλονής και σε ιδιωτικούς τέτοιους χώρους.

Διαβάστε ακόμα:

Από το Εμπρός:

Τραγωδίας συνέχεια…

Από το ιστολόγιο «Στην Απέναντι Όχθη»:

Φτωχών μεταναστών πάσα γη τάφος

Από το πολύ καλό χιώτικο ιστολόγιο www.aplotaria.gr, άρθρο του Στέλιου Κραουνάκη:

Ανθρωποφαγία στα ΜΜΕ με το ναυάγιο με τους νεκρούς πρόσφυγες στη Λέσβο

***

Για την ενίσχυση του δικτύου «το χωριό του Όλοι Μαζί», διοργανώνεται στις 29-30/12, μπαζάρ Αλληλεγγύης , από την Εταιρεία Πολιτιστικής Ανάπτυξης – ΠΟΛΙΑΝΑ, με συμμετοχή και του δικτύου ανταλλαγής «Ήλεκτρο». Το μπαζάρ, που γίνεται για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, θα ξεκινήσει στις 7 το απόγευμα του Σαββάτου με προβολή μικρού μήκους ταινίας, ντοκυμαντέρ και φωτογραφιών της Έφης Λατσούδη και του Στέλιου Κραουνάκη, ενώ πρόκειται να ακολουθήσει συζήτηση. Στις 8:30, η σαξοφωνίστας Ειρήνη Παπανικολάου θα παίξει ζωντανά μουσική.