Επέτειος απελευθέρωσης της Αθήνας – προσωπική μαρτυρία

Από την Κική, μια προσωπική μαρτυρία για τη σημερινή επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς κατακτητές, στις 12 Οκτωβρίου του 1944.

 

Σαν σήμερα, 12 του Οκτώβρη, δύο δευτεροετείς φοιτήτριες του Χημικού Αθήνας, η ‘Έζμπα’ και η ‘Σόνια’, συλλαμβάνονται από την Ασφάλεια Αθηνών, γιατί πετούσαν στον δρόμο και αφισοκολλούσαν προκηρύξεις, για να υπενθυμίσουν σε όσους είχαν ξεχάσει, αλλά και να τιμήσουν την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς κατακτητές…

Οι προκηρύξεις, ήταν αυτοσχέδιες ευτυχώς, τις είχαν φτιάξει μόνες τους, αλλά λόγω απειρίας, έριξαν μερικές και σε αυτοκίνητο με μυστικούς της Ασφάλειας… Έτσι, ακολούθησαν όλη τη μαρτυρική ‘πορεία’ του εγκλεισμού και της απομόνωσης στα υπόγεια της Ασφάλειας, μέρες και μέρες (πόσες;) σε κελιά 1,5×2 στο Μεταγωγών, στις φυλακές «Αβέρωφ», ως υπόδικες κάποιους μήνες… Δίκη στο Πενταμελές Εφετείο με την κατηγορία της «απόσπασης μέρους ή όλου της επικρατείας», δεν θυμάμαι ακριβώς τον «τίτλο», πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Αλλά να, τώρα τα θυμήθηκα, λόγω των ημερών και των συγκυριών… και ήθελα να τα επικοινωνήσω και σε κάποιους διαδικτυακούς φίλους….

Και κουράγιο!

Η Σόνια και η Έζμπα επιμένουν…

Η ζωή μας είναι παντοδύναμη, το ίδιο κι η αγάπη σ’ αυτήν!

Παραθέτω κάποια ποιήματα της Κικής από την συλλογή «Με την άμπωτη», που γράφτηκαν για τα παραπάνω γεγονότα.

Η επέτειος

Κανείς δεν θυμόταν την επέτειο!
Η μέρα ξημέρωνε θλιβερή
κι η βροχή του Οκτώβρη μαστίγωνε τους διαβάτες

Η Ρόζα θυμόταν,
Ήταν η μεγάλη μας και θυμόταν.
Πρέπει να μάθουν, μας είπε,
να θυμηθούν!

Το βράδυ γέμισαν προκηρύξεις οι δρόμοι
κι οι τοίχοι μ’ αναστημένα συνθήματα:
12 ΤΟΥ ΟΚΤΩΒΡΗ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ
ΕΠΟΝ

Δεν μας άφησαν να γυρίσουμε σπίτι μας.
Ήταν και «κάποιοι» που θυμόντουσαν
και περίμεναν…

***

Η ανάκριση

Ο «διάλογος» ίδιος
όλες τις νύχτες,
ως το πρωί:

Ποιος;
Εγώ.
Με ποιους;
Μόνη μου.
Γιατί;
Για να μην ξεχνάμε!

***

Η έρευνα

Ψάχνουν σπίτι μου,
στα χαρτιά μου,
στα ρούχα μου.
Ψάχνουν να βρούνε τους «άλλους»
και με κρύβουν από τη μάνα μου…

***

Υπόδικες

Ετοιμάσανε τις σφραγίδες μας:
«Επικίνδυνες».
Σφραγίζουνε τα δακτυλικά μας αποτυπώματα,
τις φωτογραφίες μας,
τα χαρτιά μας,
το μέλλον μας!